Archiwum / Archiv 2019
Masarykova univerzita, 21. 11. 2019
Týden humanitních věd v Brně
„Kraków 1989–2019: literatura, autorzy, festiwale” – moderovaná přednáška Wojciecha Bonowicze s prezentací (moderuje Renata Putzlacher-Buchtová) v rámci Týdne humanitních věd 2019.
Univerzitní centrum Telč, 8. 11. 2019
Kongres českých polonistických studií
„Karel Kryl – odnalezione w tłumaczeniu” – přednáška Renaty Putzlacher-Buchtové v rámci sekce Čeština a polština v překladu, tlumočení a mezikulturní komunikaci.
Český rozhlas, 25. 10. 2019
Na české straně hranic je svět krásnější, myslí si nobelistka Olga Tokarczuková
Poslechněte si vyprávění Renaty Putzlacherové, kterou s polskou spisovatelkou spojují dlouholeté osobní i profesní zkušenosti.
Open Air Museum. Cieszyn. Český Těšín
15. 9. 2019
Babylonská věž, netradičně pojatý česko-polský slovník, je dílem Pavla Strakoše, autory slovníku jsou Renata Putzlacher-Buchtová a Pavel Noga.
Celkovou expozici dokreslují „Babylónská věž“ – netradičně pojatý česko-polský slovník, který připravili Renata Putzlacher-Buchtová a Pavel Noga, stejně jako kamenná lavička s textem Jaromíra Nohavici – dílo sochaře Martina Kuchaře, které evokuje přístavní molo.
Cieszyn / Český Těšín, 5. 6. 2019
Cieszynity Uznania 2019
Poznaliśmy siedmiu laureatów Cieszynitu Uznania 2019. Gala rozdania nagród odbyła się we wtorek, 4 czerwca, w sali widowiskowej „Domu Narodowego”. W tym roku nagroda została przyznana wybitnym osobistościom Śląska Cieszyńskiego w dziedzinie kultury i sztuki, promotorom dobrego imienia naszego regionu w świecie. Statuetkę w tym roku odebrali: dr Renata Putzlacher-Buchtová, Ewald Danel, Ewa Farna, Beata Hlavenková, Zbigniew Machej, Karol Suszka oraz Anna Fenby-Taylor.
15. 5. 2019
15 lat temu widzowie po raz pierwszy obejrzeli „Těšínské niebo”
Dokładnie piętnaście lat temu widzowie obejrzeli premierę spektaklu „Těšínské niebo – Cieszyńskie nebe”. Wspomnieniami, ale też planami na przyszłość podzieliła się z nami autorka scenariusza Renata Putzlacher.
29. 3. 2019, měsíčník Zwrot
„Šarlatán“ Agnieszky Holland a zajímavá epizoda z mládí Henryka Jasiczka
V březnu jsme si vzpomněli (i díky důležitému textu Renaty Putzlacher-Buchtové, věnovanému Henrykovi Jasiczkovi) sté výročí narození spisovatele. Po jeho zveřejnění v čísle 2/2019 „Zwrotu“ autorka učinila zajímavý objev: ukázalo se, že začaly práce na novém filmu Agnieszky Holland „Šarlatán“ a tento film by mohl být zvláštním způsobem spojen s postavou mladého Henryka Jasiczka.
„Zwrot”, 27. 2. 2019
Henryk Jasiczek – my z niego wszyscy? Koniecznie przeczytajcie ważny tekst Renaty Putzlacher:
Przeglądam notatki, wycinki z gazet, czytam artykuły wspomnieniowe Jana Rusnoka, Józefa Kazika, Władysława Sikory, Kazimierza Jaworskiego, Kazimierza Kaszpera. Po roku 1989 zawsze co parę lat pojawiał się nowy tekst, przy okazji kolejnych rocznic urodzin i śmierci Jasiczka spotykała się „garstka wiernych dla przegranej sprawy” (jak napisał poeta w jednym ze swych wierszy), by wspominać nie tylko wspaniałe lata sześćdziesiąte, gdy poeta osiągnął szczyt swoich możliwości twórczych i pełnił w naszym społeczeństwie rolę mentora i idola. Wielu kolegów zapamiętało wrażenie, jakie robił Jasiczek na słuchaczach, gdy zaczynał recytować przyciszonym głosem swoje wiersze. Był delikatny i wrażliwy, tym straszliwszy był cios, jaki mu zadano po stłumieniu wolnościowego zrywu...
Będzie głośno o Jasiczku
20. 2. 2019, Głos live
W wigilię urodzin poety, w piątek 1 marca o godz. 17.30 odbędzie się w Domu PZKO przy ulicy Bożka w Czeskim Cieszynie spotkanie zatytułowane „Sto lat, czyli olzianie czytają Jasiczka”. – Od lat spotykamy się tutaj na próbach. Również Henryk Jasiczek często tu bywał. Czytał swoją poezję, na konkursach recytatorskich zasiadał w jury – powiedziała Renata Putzlacher, pomysłodawczyni, jak to sama określiła, „kameralnego rodzinnego spotkania z twórczością Jasiczka”. Zabrzmią na nim wiersze poety zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci, a także fragmenty jego prozy. Czytać będą „olzianie”. Każdy zaprezentuje to z twórczości Henryka Jasiczka, co najbliższe jest jemu sercu. – Ta impreza ma zachęcić do czytania Jasiczka. Jestem przekonana, że podobnych inicjatyw w ciągu całego roku będzie więcej – dodała dawna tancerka ZPiT „Olza”.
Před pár měsíci vám vyšla nová knížka v polštině, o čem vypráví?
Jmenuje se Paměť, je to takové symbolické shrnutí mého dosavadního života. Uvědomila jsem si, že jsem vnímána jako autorka, která především píše o svých kořenech. Poslední rok byl z důvodu úmrtí mého milovaného tatínka hodně smutný, psaní bylo pro mě tradičně spásným ventilem a rozhodla jsem se vznikající sbírku věnovat tématu paměti. Představuji se tak možná překvapivě jako autorka kontemplativních básní, většina lidí mě totiž dosud vnímala jako veselou, akční ženu; typický Blíženec je přece extrovert.
„Pamięć ” Renaty Putzlacher na liście książek zakwalifikowanych do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius 2019
Silesius 2019 – lista zakwalifikowanych książek:
http://silesius.wroclaw.pl/2019/02/14/silesius-2019-lista-zakwalifikowanych-ksiazek/
Seriál Ostravské stopy, 17. 2. 2019
Radovan Lipus mi ukázal jinou Ostravu, líčí básnířka Renata Putzlacher
Ostravská secese, silueta kostela navrženého vídeňským architektem nedaleko hlavního nádraží, ale také řada přátel z literárních i divadelních kruhů spojuje básnířku a překladatelku Renatu Putzlacher s Ostravou. Právě tato osobnost se stala další zpovídanou v seriálu Ostravské stopy. Pochází z Českého Těšína a pracuje v Brně, takže Ostrava se jí stala už na více než dvacet let přestupní stanicí.
Blog Těšínského divadla, 5. 1. 2019
Renata Putzlacher: Cieszyńskiego piekła nie napiszę
Przed piętnastu laty rozpoczęto przygotowania i próby polsko-czeskiego spektaklu muzycznego „Cieszyńskie nebe – Těšínské niebo” w reżyserii Radovana Lipusa w Teatrze Cieszyńskim w Czeskim Cieszynie. Wspominamy tamto przedstawienie ze współautorką scenariusza, Renatą Putzlacher:
Punktem wyjścia w tworzeniu „Nieba” było wejście do Strefy Schengen. Dziś nie widzę podobnych wydarzeń przełomowych, od których moglibyśmy się odbić. „Cieszyńskie niebo” było też naturalną konsekwencją moich wcześniejszych projektów – działań artystycznych związanych z „Avionem”. Przedstawienie stanowiło swoiste podsumowanie i zamknięcie ówczesnej działalności. Przez wiele lat próbowałam być „zaolziańską siłaczką kulturalną” i chyba pora na zmianę warty. Kawiarnia „Avion” stoi, napisałam o niej książkę, o której więcej mówiono w Polsce niż u nas. Wcale mnie to nie dziwi. I powiem szczerze, duchowo nadal jestem związana z tamtą kawiarnią, której nie ma…
