"Małgorzata poszukuje Mistrza"

* * *


Miłość cierpliwa jest tak i łaskawa
co wieczór w fotel wciśnięta węsząca obecność
z oczami za horyzont myślami nad poziomy
Miłość podzielna jest tak i jedyna
sama sobie przecząca bijąca się z przeczuciami
pewna wyłącznie siebie i swej bezradności
Nie pamięta złego o dobrym zapomina
sama pośród miliardów na pustyni tłumna
sprawiedliwa przypadłość ślepe ziarnko w korcu
Miłość tchórzliwa jest tak i zawistna
sen odbiera powiekom pióro w ręce wkłada
przeto gdy umrze sercu pozwól oddychać i chłonąć


* * *


Láska tak trpělivá je a tichá
vždy večer schoulená v křesle větřící přítomnost
s očima za obzor myšlenkou nad vše přízemní
Láska tak mnohočetná je i jediná
sama si odporuje zápasí s předtuchami
jedině sebou je si jista a svou bezradností
Na zlo si nevzpomíná na dobro zapomíná
sama mezi miliony houfná na poušti
spravedlivý neduh slepé zrnko v korci
Láska tak zbabělá je i závistivá
spánek očím bere pero do ruky vkládá
proto když zemře nech srdce dýchat a vnímat