"Małgorzata poszukuje Mistrza"

PRAGA AUREA


Ty teraz jedziesz do niej po raz któryś z rzędu
cały od wewnątrz jasny i z pasją zdobywcy
podczas gdy ja przemijam w tej samej minucie
niczym para nad kawą bez smaku i cukru
Ty myślami w niej jesteś bo męskość twą syci
jej trwanie tak niezłomne ja żałośnie krucha
wieczności kłam zadaję bo trwała w porywach
i sercu uświadamiam że jest tylko mięśniem
Nie obchodzi cię wcale jej wiek archaiczny
przy niej jestem dziecięciem w łupince orzecha
marzeniem że utonę w cieple twojej dłoni
a ty już jej sylwetkę wyczuwasz palcami
Wiem teraz właśnie wchodzisz w jej złotą obfitość
i źrenicami pieścisz zawrotność jej wzniesień
Ty już cały jej jesteś bo ona połyka
zakochanych przybyszów ta stolica stolic

PRAGA AUREA


Ty odjíždíš teď do ní pokolikáté už
prozářen vnitřním jasem hrdý dobyvatel
zatímco já tu mizím v téže minutě
jak pára nad kávou jíž chybí chuť i cukr
Ty v myšlenkách jsi v ní neboť tvé mužství sytí
svým pevným trváním já křehká žalostně
tvrdím že věčnost lže neb byla nárazová
a srdci připomínám že je pouhým svalem
Vůbec tě nezajímá její starobylost
já proti ní jsem dítě v ořechové slupce
snění že ponořím se do tepla tvé dlaně
ty však už obrys její cítíš svými prsty
Teď právě vstupuješ v tu její zlatou hojnost
a zrakem vstřebáváš závratnost jejích věží
Už celý její jsi protože ona hltá
zamilované příchozí To město měst

překlad : Erich Sojka